Vakantie in Turkije

Luister?

Ik ga jullie een verhaal vertellen dat waargebeurd is doch uitgezonderd door mij en nu door jou, gekend is. Het gaat voor alle duidelijkheid niet over mij maar over een vriendin die haar verhaal eens kwijt moest aan iemand, aan mij dus. Ik vertel het in de “ik”- en “mijn man” vorm zodat het beter te lezen is. Het begon op onze vakantie in Turkije, wij eind veertigers. Snel een lastminute geboekt, om er beide voor een weekje even tussen uit te zijn. Veel keuze was er niet meer maar veel wensen hadden we niet. Rust, goed te eten, … Een all-in hotel met ’s avonds animatie. Niet dat we zaten te wachten op de animatie, we kwamen eigenlijk voor een weekje rust. Maar goed… we besloten de eerste avond toch maar naar een voorstelling met een muziekbandje te gaan kijken. Nadien was er een vrije dansavond. Wat gedronken en naar het optreden gekeken. Maar was het nu door de vermoeidheid of de warmte, ik voelde al gauw de drank in mijn hoofd. “Ach wat”, dacht ik. We zijn met vakantie hé. Daarmee dronk ik iets meer dan dat ik anders zou doen, ook mijn man. Een tafeltje naast ons zaten Nederlanders, ook veertigers. We raakten er mee aan de praat, leuke babbel, niets meer hoor. De dansavond startte. Het koppel ging dansen. Mijn man en ik zagen ook wel een dansje zitten. Van het ene dansje kwam een ander en het leek alsof ik weer meer energie kreeg. Terwijl onze mannen aan ons tafeltje gingen zitten, bleven de vrouw van de koppel, Agnes, en ik nog op de dansvloer. Af en toe naar de mannen om een drankje en hup weer de dansvloer op. Het was leuk. Ik ging na lange tijd nog eens uit de bol.

Mijn man werd moe en wou op een gegeven moment naar de kamer. Oh, dat vond ik oprecht jammer en alsof hij de teleurstelling in mijn ogen kon lezen, zei hij dat ik gerust mocht blijven. Pieter en Agnes bleven ook nog. Ach ja, waarom niet hé? Het is maar het pleintje oversteken en de lift naar boven nemen. Ik moest niet alleen de straat op hé. Dus mijn man naar de kamer en ik samen met Agnes weer de dansvloer op. De tijd liep verder en Pieter en Agnes besloten ook te gaan slapen. Ze namen afscheid en zonder er verder op na te denken, zei ik: “ok, tot morgen”. Even voelde ik me alleen tussen al die mensen die daar nog stonden te dansen. Een gevoel dat snel weg ging toen ik weer aan het dansen ging. Vanwaar ze plots kwamen, weet ik niet maar plots stonden er een drietal mannen om me heen te dansen. Ach leuk, dan dans ik niet alleen en gevaar zag ik niet, wat kon er gebeuren in ons hotel? Het gevaar kwam niet van hen uit maar van mezelf, besefte ik later. In mijn naïviteit danste ik met die mannen, dronk ook dat ze me aanboden en werd zo steeds dronker. Hoe lang we nog door gedanst en plezier hebben gemaakt, weet ik niet. Stilaan tijd om ook naar de kamer te gaan. Ik voelde de drank echt in mijn hoofd. Ik nam afscheid van de drie mannen en zei dat ik naar mijn kamer zou gaan. Er stelde eentje voor om me naar boven te begeleiden, dat was eigenlijk niet nodig maar zag het als een gebaar van een gentlemen. Hij liep een stukje mee en we moesten het pleintje over naar de hotelfaciliteiten. Oeie, ik was precies toch meer dronken dan ik mezelf durfde toe te geven. Ik wankelde op de grote oneffen stenen. Mijn begeleider, een knappe dertiger, kon me nog op tijd ondersteunen. Hij hield me vast zodat ik niet kon vallen. Ik zei in het gebrekkig Engels dat ik mijn schoenen zou uit doen en het dan wel beter stappen zou zijn. Terwijl ik op één been stond om mijn hoge hakken uit te trekken, hield hij me vast aan mijn middel. Een welgekome steun. Maar was het door mijn bewegingen of deed hij het bewust, hij nam me beter vast aan mijn kont. Ik vond het geen onaangename aanraking, eerlijk gezegd: ik liet hem maar begaan. Met mijn schoenen in de hand, stapten we verder. Hij liet één hand op de zijkant van mijn bil rusten. Eigenlijk omarmde hij me maar gaf me zo wel meer steun, wat ik best aangenaam vond. Men mag het best naïef van me noemen en dat was het ook wel, dat wist ik wel maar voelde me tevens gevleid. Aan de rand van het zwembad dat we voorbij moesten, maakte hij zijn move. Hij draaide me naar hem toe, trok me dichter tegen hem en zoende me. Beschaamd om het nu te zeggen, zoende ik hem terug. We stonden daar te tongen. Ik, een rijpere vrouw met een veel jongere man…. Ik wist ook wel wat hij wou en wat zou gebeuren maar ik kon mezelf niet tegen houden. Hij mocht op dat moment alles met me doen, al mijn remmingen waren weg. Erger zelfs, ik wou helemaal geen remmingen meer hebben. Ik nam zelfs het initiatief. Ik maakte me effe los uit ons zoenen, bukte me en trok onder mijn kleed, mijn slip uit. Hoeveel goedkeuring kan je nog geven als vrouw? Hij nam me mee naar een ietwat donkere plaats naast het pad. Ik voelde me zo heet staan als wat. Ik besefte wel dat ik me zo meteen zou laten nemen door een wildvreemde man, maar ik kon het echt niet tegen houden. We waren nog maar net in het donkere gedeelte, toen mijn kleed al over mijn hoofd uit ging. Meteen gevolgd door mijn bh. Naakt begon ik hem ook uit te kleden. Goed beseffend dat er nu geen stoppen meer aan was. Ik maakte zijn broek los, trok ze samen met zijn slip in één ruk naar beneden en toen ik zo gehurkt voor hem zat, stond zijn stijve piemel voor mijn gezicht. Ik dacht er niet verder op na en begon hem te pijpen. Terwijl hij zelf verder zijn kleren uit trok, pijpte ik hem als een volleren hoer. Dat was ik op dat moment ook wel maar dat deerde me niet. Ik wou vrijen, ik wou neuken, hier en nu… dat het met deze vreemde kerel was, maakte me niet uit.
Ik stond recht en hij draaide me om. Hij duwde me vooruit op een tafel die daar stond. Effe voelde de tafel frisser aan waardoor ik weer effe tot de realiteit kwam maar die was snel weer weg door het overweldigend gevoel dat me in beslag had genomen. Ik lag voorover op mijn buik op een tafel, met mijn kont naar hem toen. Ik plaatste zelf mijn benen uit elkaar. Ik voelde hem zijn piemel tegen mijn lipjes plaatsen en dacht: nu gaat het gebeuren en dat was zo ook. Ik voelde hem letterlijk cm per cm in me glijden. Elke cm leken er wel 10 te zijn, zo opgewonden was ik. Ik kon of wou me er niet tegen verzetten. Met gesloten ogen, hield ik de tafel goed vast om zijn stoten te kunnen opvangen. Ik werd daar goed afgeneukt. Toen ik mijn ogen openende, zag ik een piemel voor me. Zonder ook maar verder na te denken, nam ik hem vast en begon hem te pijpen. Eerst dacht ik: hij wilt nu gepijpt worden en wilt zijn kwakje niet in me doen, maar toch bleven de stoten voortgaan. Wie was ik dan aan het pijpen? Halfbewust besefte ik dat er nog een tweede man bij was. Toch wou ik me niet verzetten, het overweldigend gevoel belette me dat. Iets wat ik normaal niet zo doen maar nu deed ik het wel. Het leek wel alsof ik van binnen in brand stond en niet geblust kon worden. Ik voelde mijn tijdelijke neuker het ritme veranderen. Ik besefte dat hij zo meteen zou klaar komen, toch zei of deed ik niets. Hij zou in me zou klaar komen en ja… ik voelde zeer goed hoe hij zijn zaad bij me geïnjecteerde. Zijn piemel klopte nog een tijdje na. Zonder enig protest liet ik dit gebeuren. Toen hij hem uit me trok, liep er wat sperma langs mijn benen. Ik vond het vreselijk van mezelf dat ik zelf hierop kon klaar komen. Sperma van een vreemde man in me, ik kwam er op klaar. Ik was gestopt met pijpen en hijgde nog na. Ik voelde alweer een piemel in me gaan. Het moet de man geweest zijn die ik pijpte. Hij had de eerste zijn plaats ingenomen. Ik kon me niet oprichten en liet hem me ook neuken. Alles vervaagde een beetje, het was alsof ik van de wereld was.

Ergens zeer vaag in mijn bewustzijn, voelde ik ook de derde man me neuken. Ik voelde me te slap om ook maar enig bezwaar te maken. Na enige tijd leek ik te ontwaken. Ik lag nog steeds naakt op de tafel. De mannen waren er niet meer. Het sperma liep zo van mijn benen. Hoelang ik daar gelegen heb, weet ik niet. Ik kwam langzaam tot besef wat ik zo net gedaan had. Ik raapte mijn slipje op en veegde zo goed als ik kon mijn benen schoon. Ik gooide het in de vuilbak. Ik kon toch niet met een bevuild slipje bij mijn man aankomen. Dan wist hij meteen wat er gebeurd was. Zonder slipje, kon ik nog steeds zeggen dat ik er de hele avond geen gedragen had.
Me uit gekleed en stilletjes de kamer ingeslopen. Gelukkig is mijn man een goede slaper. Even vroeg hij of ik het was en dat bevestigde ik met: “ja, slaap maar verder, ik kom zo”. Beschaamd keek ik in de spiegel. Ik verfriste me zo goed als mogelijk en hoopte dat mijn man de specifieke geur van sperma niet zou ruiken. Gelukkig sliep hij al weer snel. Zelf kon ik maar moeilijk de slaap vatten. Ik moest steeds denken aan wat er gebeurd was en hoe kon ik zo kon laten nemen? Door drie (hopelijk waren het er maar drie) mannen die ik niet eens kende. De drie mannen hadden geen condoom gebruikt, wie weet of ik wat opgelopen zou hebben of ondanks ik de pil nam, toch zwanger zou raken… ik mag er niet aan denken maar men kan het niet terug draaien hé? Moest ik het aan mijn man vertellen of zou ik beter zwijgen. Ik weet dat hij het als een verkrachting zou beschouwen en klacht zou indienen. Maar daar had ik ook maar weinig zin in, ik voelde me als een slet. Ik zou dan de vakantie verknoeid hebben en door iedereen bekeken worden als de “verkrachte vrouw”. Maar was ik wel verkracht? Ik had er op zijn minst aanleiding toe gegeven. Ik had geen bezwaar gehad of neen geroepen. Ik had zelf mijn slip uitgetrokken.

Uiteindelijk viel ik dan toch in een onrustige slaap. Van meteen dat ik wakker werd gemaakt door mijn opgewekte echtgenoot, waren de gedachten er weer terug. Ondanks ik me die avond had gewassen, was er toch nog sperma uitgelopen, op de lakens natuurlijk. Hoe kon ik dat verklaren als hij het opmerkte? Mijn man wou het bed uit maar ik hield hem tegen. Ik nam zijn piemel vast. Enig verrast, niet dat ik dat nooit initiatief neem hoor, wist hij dat ik een vrijpartijtje wou. Hij wou me eerst nog likken maar ik hield hem tegen en trok hem boven op me. Hij volgde mijn handelingen. Hij stak hem zonder enig voorspel in me. Even deed het wat pijn, of dat nu van de voorgaande vrijpartij nog was of omdat ik nog niet geheel opgewonden was… In elk geval neukte hij me. Ik voelde me niet vies of wat dan ook. Nee ik kreeg weer dat vurig gevoel terug. Ik hoopte dat mijn plotse wil om te vrijen geen vragen zou rijzen bij mijn man maar hij had het te druk met me te neuken. Ik vergat ook alles even en gaf me ook over aan het vrijen. Wat voelde dit goed. Mijn man kwam klaar. Het spermaplekje in bed kon dus verklaard worden. Maar mijn zin was nog niet over. Ik zoog hem weer op sterkte en hoorde hem halvelings vragen: amai wat heb jij vandaag? Een flits uit het verleden schoot daar mijn hoofd. Ik was alsof ik die vreemde man weer pijpte. Ik deed alsof ik het niet gehoord had en ging op handen en knieën zitten. Hij nam op zijn hondjes. Ik kreeg weer een flashback. Ik was enkele uurtjes geleden ook zo genomen, door drie mannen dan nog wel. Was het nu door die gedachte of door de stoten van mijn man maar ik kwam geweldig klaar. Ik had een orgasme van jewelste. Is dat niet om beschaamd over te zijn?
We bleven nog wat liggen om daarna ons klaar te maken om te gaan ontbijten Daarna wat rust aan het zwembad.
Een ganse dag bekeek ik de mannen om te kunnen ontdekken wie ze waren. Mannen die me moeiteloos hadden kunnen nemen. Ik die met helemaal niet verzet had. Mannen die hun sperma dat diep hadden achter gelaten. Ik moest letterlijk vechten tegen deze gedachten. Enerzijds tegen de schaamte, anderzijds tegen de opwinding.
Het voelde wel aan alsof elke man me bekeek. Stilaan vroeg ik me af of ik wel echt zo dronken was of dat men wat in mijn drank had gedaan. Ik geloofde stilaan dat laatste. Ik zou me nooit zo als een hoertje laten nemen. Misschien was dat ook maar om mezelf te sussen.
Moest ik nu toch mijn man inlichten? Hoelanger ik zweeg hoe moeilijker het werd om het te vertellen. Ik heb dus gezwegen, tot op heden nog. Ik durf het hem niet te vertellen maar moet het toch even kwijt. Ik ging te rade bij een goede vriendin. Ook voor het verdere verloop zal ze me steunen om naar de dokter te gaan.
Oef… het is me van het hart.