Verjaardag

Luister?

Marjon hing op de bank en zuchtte diep. Gloria, haar vriendin keek op van het boek dat ze aan het lezen was en sloeg het dicht.
‘Verveel je je eigen? Doe de televisie aan, laat de hond uit. Doe iets.’
Marjon rolde met haar ogen en gooide een kussen naar haar vriendin.
‘Ik heb geen hond, suffie. En.. ik lig te denken, eigenlijk. ’
Gloria legde het boek weg, stond op en liep naar haar toe.’En wat houdt jou dan zo bezig?’
‘Je weet dat ik eind van de maand jarig ben.’
Gloria trok haar schouders op.’ Ja, en? ‘
Marjon voelde dat ze een rood hoofd kreeg.
’Ik heb eh…iets bedacht waar Henk misschien niet zo blij mee is. ‘
Gloria trok haar vriendin van de bank en liep met haar naar de keuken.
‘Ik zal koffie voor ons maken en dan vertel jij mij wat je hebt bedacht.’
‘Ach, misschien moet ik het maar vergeten. Het is stom. ‘
Er trok een grimas over het gezicht van Gloria.
’Dat maak ik wel uit, lieverd. Vertel, anders ga ik je net zo lang martelen tot je er mee voor de dag komt. ‘
Marjon haalde diep adem en voelde weer de vlinders in haar buik toen ze eraan dacht hoe maanden geleden het idee voor het eerst bij haar naar boven kwam.
Ze keek naar Gloria die de espresso machine aan zette, zich omdraaide en haar met de armen over elkaar heen geslagen strak aankeek.
‘Henk en ik…ons seksleven is goed, weet je. Maar soms verlang ik er naar, om…’
Marjon voelde haar buikspieren zich samentrekken van opwinding.’ Jeetje…dat ik dit vertel tegen jou. ‘
‘Daar heb je vriendinnen voor. ‘
Ze sloeg haar ogen neer en speelde met de zoom van haar jurk.’Ik..eh..verlang eigenlijk naar geweldige stomende seks.’
Marjon zweeg en durfde haar beste vriendin en collega niet aan te kijken. Hoe moest ze uitleggen dat ze er gewoon naar verlangde seks te hebben op een ongecompliceerde manier. Zonder verplichtingen en zonder spijt. Gewoon een seks orgie waarbij zij het middelpunt was. Neuken met wildvreemden. Haar tepels werden hard alleen al bij de gedachte en een warme gloed stroomde door haar lichaam.
Ze keek op in de ogen van haar vriendin.
‘Ik denk wel dat ik begrijp wat je bedoelt. ‘
‘Echt? ‘
Gloria schonk de koffie in en knikte.’Je wilt anoniem seks hebben zonder dat je achteraf Henk verantwoording hoeft af te leggen. ‘
Marjon voelde haar maag samen trekken en een gevoel van opwinding maakte zich nu al van haar meester.
‘Mannen en vrouwen?’
Geschrokken keek Marjon op van haar koffie. Er trok een huivering door haar heen. Het leek wel alsof Gloria haar gedachten kon lezen. Seks met een andere vrouw maakte ook deel uit haar fantasie. Het idee om lichamelijk contact te hebben met een andere vrouw wond haar verschrikkelijk op en tegelijkertijd beangstigde het haar om zichzelf zo bloot te geven. Ze voelde zich vochtig worden tussen haar benen en moest zichzelf bedwingen om niet haar vingers in te brengen en zichzelf te bevredigen.
‘Vrouwen weten van elkaar wat we fijn vinden, ’zei Gloria zacht.’ Als mannen hun zaakje kwijt zijn, zijn ze tevreden, maar wij vrouwen weten wat het is om elkaar genot te schenken. ‘
Ze zette haar kopje neer, liep naar Marjon en trok haar van de barkruk.
Marjon schrok toen de vingers van haar vriendin zacht haar wang beroerden.
Hun lippen vonden elkaar en de tong van Gloria stootte diep in haar mond. Marjon hapte naar adem en opende haar mond verder om haar vriendin de ruimte te geven.
Opeens liet Gloria los en keek haar met glanzende ogen aan.
‘Nogmaals, Ik begrijp wat je bedoelt, en nee…het is niet stom. ‘

Er waren twee weken voorbij gegaan sinds Marjon Gloria deelgenoot had gemaakt van haar fantasieën en haar verjaardag kwam nu snel dichterbij.
Marjon was overrompeld geweest door de plotselinge toenadering van haar vriendin en als ze in het donker naast Henk in bed lag fantaseerde ze over wat er misschien gebeurt zou zijn als Gloria door was gegaan.
Henk had gevraagd wat ze wilde hebben voor haar verjaardag. Marjon had hem afgewimpeld en geantwoord dat ze er nog niet uit was. Hoe moest ze hem uitleggen dat het liefst wat ze wilde hem ontrouw zijn.
Ze wist van zichzelf dat haar liefde voor Henk er niet minder om zou zijn, maar ze wist niet hoe hij erin stond.
Die gedachte ging nog door haar heen toen ze de lift instapte op weg naar de directie.
Gloria had haar een mailtje gestuurd met het verzoek even bij Marsman langs te gaan. Hij was de algemeen directeur van het bedrijf en in al die vier jaar dat ze er werkte had hem ze nog maar één keer langs zien komen.
Ze was in een volle lift gestapt en een paar minuten later was ze de enige toen die uiteindelijk stopte op de hoogste verdieping.
De deur zoefde open en ze kwam in een klein gestoffeerd gangetje.
Haar hart bonsde in haar keel en haar handen waren klam van het zweet.
Voor het eerst vroeg ze zich af waarom ze eigenlijk moest komen. Voor zover Marjon wist waren er geen klachten over haar functioneren op de afdeling.
Ze zag dat de deur openstond en voorzichtig duwde ze die een stukje verder open.
Marjon schraapte haar keel. ’Mijnheer Marsman? Ik moest bij u langskomen? ‘
‘Kom verder, Marjon. ‘
Het kantoor straalde klasse en stijl uit. Marjon hield haar adem in en dacht aan haar eigen armzalige woonkamer. Marsman kwam uit zijn stoel, liep om zijn bureau heen en nam haar bij de hand.
‘Loop even met me mee, Marjon. ‘
Hij begeleidde haar naar een paar leren stoelen voor zijn bureau.’ Ga zitten alsjeblieft.’
Hij liep snel terug naar zijn bureau, ging ook zitten en keek haar met zijn donkere ogen onderzoekend aan.
Slecht op haar gemak wriemelde Marjon haar vingers in elkaar.
‘Zoals je weet is Gloria Bergsma mijn secretaresse en als ik heb goed heb begrepen jouw vriendin. ‘
Verbaasd keek Marjon hem aan. Ging dit om Gloria?
‘Eh..ja.. mijnheer Marsman. Maar ik…’
Hij maakte een afkeurend gebaar.’ Geen mijnheer Marsman. Ik heet John. ‘
Verward staarde Marjon voor zich uit. Waar ging dit heen?
Een glimlach gleed om zijn lippen.
’Vorige week had ik een lang gesprek met Gloria en ze vertelde mij over je wens voor je verjaardag. ‘
Marjon voelde zich knalrood worden en haar mond viel open. Ze kon wel door de grond zakken. Ze slikte moeizaam.
‘Maak je geen zorgen, Marjon. Gloria was heel eerlijk tegen mij over jou. ‘
Hij stond op en liet zich in een stoel tegenover haar vallen.
‘Weet je wat het toeval wil, Marjon? ‘
Bijna onmerkbaar schudde ze haar hoofd.
‘Dat op jouw verjaardag, 26 mei ons bedrijf tien jaar bestaat. Exact tien jaar geleden openden we onze deuren. ‘
Hij zweeg en keek haar geamuseerd aan.
‘Ik weet niet wat u bedoelt, ‘zei ze hees.
John kwam overeind en legde een hand op haar knie.’ Als ik je nu eens vertel dat ik ervoor ga zorgen dat jouw wens uit komt. Hoe zou je dat vinden? ‘
Met een gilletje van opwinding sloeg Marjon haar handen voor haar ogen en hapte naar adem.
‘Natuurlijk begrijp je dat er eerst aan bepaalde voorwaarden moet worden voldaan. ‘
Zijn bruine ogen twinkelden vrolijk.’ Ik heb alles opgesteld in een contract. Lees het rustig door en onderteken het, als je het er mee eens bent. ‘
‘Ik ..ik weet niet wat ik moet zeggen, ‘stamelde Marjon.
‘Wij gaan ervoor zorgen dat we voldoen aan al je wensen en verlangens. Op je verjaardag, lieve Marjon gaan we ervoor zorgen dat jouw fantasie werkelijkheid
wordt. Bovendien is het een unieke manier om te herdenken dat we tien jaar bestaan. Hoe kunnen we dat beter vieren dan met elkaar en voor elkaar. ‘
Hij knipoogde en stond op.
‘ Als je nog vragen hebt kan je bij Gloria terecht. We hebben het samen opgesteld dus zij weet er alles van. ‘
John legde even een hand licht op haar hoofd en bracht zijn mond naar haar oor. Zijn hand gleed langs haar wang naar beneden en bleef even hangen bij de aanzet van haar borst.
‘Ik kijk nu al uit naar onze eerste.. eh.. kennismaking. ‘

Marjon zat aan de keukentafel met het contract voor haar. Ze tikte geconcentreerd met de achterkant van de pen tegen haar tanden. Ze haalde diep adem en wreef vermoeid over haar ogen.
Marsman had zichzelf en zijn bedrijf volledig ingedekt voor eventuele gevolgen. Ze moest geheimhoudingsverklaringen tekenen, juridische overeenkomsten en alsof dat nog niet genoeg was ook een door een arts ondertekende gezondheidsverklaring toevoegen.
‘Niets voor niets,’ zuchtte Marjon. Eigenlijk moest ze walgen van zichzelf dat ze zelfs maar op het idee was gekomen. Maar voor Marjon voelde het als een beloning voor iets waar ze al maanden naar verlangde. Nu ze eindelijk de moed had gevonden zich over haar schaamte heen te zetten nam ze die papierwinkel voor lief.
Henk had geen idee wat er die avond ging gebeuren. Marjon had hem nog niet wijzer gemaakt. Ze huiverde bij het idee dat Henk woest zou worden en alles af zou blazen. Marjon wist nu al dat ze dat niet zou laten gebeuren.
In gedachten ging ze terug naar de droom die ze had waarin ze werd gedomineerd door twee mannen die zacht bevelen aan haar gaven en waarin ze volledig werd onderworpen aan hun grillen en verlangens. Of waren het haar eigen perverse verlangens..?
Ze was hijgend wakker geworden en vanaf die nacht had de droom haar niet meer losgelaten. Ze ging in het diepe duiken…

Precies half acht liep Marjon de zaal in waar het allemaal zou gebeuren. Op een podium stond een groot bed en er waren verschillende apparaten opgesteld waarin ze kon worden opgehangen en vastgemaakt. Tevens lagen er op een tafel attributen waarbij ze geen idee had hoe die moesten worden gebruikt.
Uit het duister kwam John aanlopen met Gloria in zijn kielzog.
‘Je bent er. ‘
Ze dacht dat er een geamuseerde blik in zijn ogen lag maar zijn stem was serieus.
Hij stond voor haar en zijn vingers gleden onder haar kin en over haar wang.
‘Gloria zal je helpen uitkleden, ‘zei hij zacht. ‘Wil je nog terug? ‘
Ze schudde haar hoofd en keek hem recht aan. ’Nee. ‘
‘Goed, dan. Je zal met respect worden behandeld en je kan aangeven als je iets absoluut niet wil. Gloria blijft bij je en zal er voor zorgen dat alles netjes verloopt. ‘
Marjon haar hele lichaam trilde van opwinding. Haar mond was droog en het zweet stond op haar rug. Er was nu geen weg meer terug.

Marjon zat naakt op het bed en een laken was om haar schouder geslagen. Op het laatst had Gloria een rode doek voor haar ogen gebonden zodat ze alleen maar op haar gehoor af kon gaan.
‘We gaan beginnen, Marjon, ‘zei Gloria, die de spanning in haar stem nauwelijks kon bedwingen.’Veel plezier en vooral…genot. ‘

Nerveus ijsbeerde Henk door het huis met een telefoon in zijn hand, verscheurd door twijfel. Hij wist dat ze er niet van hield als hij haar op het werk belde, maar nu. Op de tafel stond een grote bos rozen in een vaas maar geen Marjon.

Ze had verdomme allang thuis moeten zijn.
Hij nam een besluit en drukte het nummer in. Henk haalde diep adem en haalde zijn hand door zijn haar terwijl de telefoon over ging.
‘Met Arie, van InnoventSystems . ‘
‘Ja.. eh…goedenavond. U spreekt met Henk Verdonk. Mijn vrouw Marjon werkt bij jullie maar ze is nog niet thuis. Is er soms…’
‘Ah, u bent haar man. Zozo…’
Henk fronste zijn wenkbrauwen. ’Wat bedoelt u? Is ze er wel of niet? ‘
Op de achtergrond hoorde Henk gejoel en gelach. Het leek wel alsof er een feest was.
‘Oh, ze is er zeker. 100% aanwezig zelfs en ze is overal voor in. Maar ik moet ophangen, ik ben aan de beurt. He..!! Ik kom…ga opzij. ‘
Stomverbaasd staarde Henk naar zijn telefoon. Als het Arie zijn bedoeling was geweest hem van zijn stuk te brengen was dat aardig gelukt.
‘Verdomme. ‘
Henk greep zijn jasje van tafel, pakte zijn sleutels en een paar seconden later sloeg de deur achter hem dicht.

Het hele gebouw was verlicht en vanaf een paar honderd meter was er geen doorkomen meer aan. Ten einde raad parkeerde Henk zijn auto in de berm en overbrugde de laatste meters in record tijd.
De deur stond open en flarden muziek en gejoel dreven naar buiten. Maar boven alles uit klonk gegil en opgewonden geschreeuw. Wat gebeurde hier allemaal…?
De haren in zijn nek gingen recht overeind staan en zijn hart bonsde als een razende.
Het leek wel alsof er iemand werd … Henk wrong zich tussen mannen en vrouwen door de trap op.
Hij zag een podium waar een naakte vrouw in een soort van stellage hing met drie mannen om haar heen.
Die vrouw leek wel op…op Marjon. Adrenaline raasde door zijn aderen en blind van woede rende Henk naar voren.
De drie mannen kwamen bijna gelijktijdig klaar en triomfantelijk trokken ze zich uit haar terug.
Op dat moment begon iedereen te zingen.’Lang zal ze leven, lang zal ze leven. In de gloria, in de gloria… Hoera voor Marjon!! ‘

EINDE